Мастацтва, № 5 (434) 10.05.2019 - 10.05.2019 г
«ЦАР-АГОНЬ». Этна-трыа «Троіца».
Аўтарскае выданне, 2019.
Мусіў у выніку сам сабе прызнацца: «Цар-Агонь» — тая
праграма, якая з усіх выдадзеных калектывам пакідае найбольш
моцнае ўражанне. Ды такое, што яе музыка пасля некалькіх
праслухванняў працягвае гучаць у галаве ды прымушае
звяртацца да сябе зноў і зноў. Як і раней, сыгранасць
удзельнікаў трыа сягае ці не завоблачных вышыняў, іх
дзівоснае ўзаемаадчуванне проста захапляе і выліваецца ў
нешта ці не манументальнае з пункту гледжання кампазіцыі.
Але, на маю думку, галоўны плён праграмы залежаў ад
першапачаткова вызначанай ідэі, пра якую распавёў Іван
Кірчук. А менавіта: ухіл у камернасць гучання, што дазваляе
найперш максімальна наблізіцца да слухача, уразіць яго
натуральнасцю ды шчырасцю падачы. І гэта атрымалася
выдатна! «Зіма з летам», «Адаме», «Лета», «Шчадруха», «Ой, маю» —
творы проста дасканалыя з гледзішча арганізацыі музычнай
асновы і яе ўвасаблення, танютка збалансаванага і ўзорна
занатаванага. Так, у кампазіцыі «Зіма з летам» звяртае на
сябе ўвагу вынаходлівая партыя гітары, якая прысутнічае ў
песні надзвычай утульна, дарэчы. Тое ж можна пачуць і ў творы
«Мядзведзь», які трымаецца на вельмі смачным, тыповым для
рок-музыкі гітарным рыфе, што тут выдатна да месца.
Тым не менш удзельнікі этна-трыа «Троіца» не адыходзяць ад
некалі абранай методыкі стварэння песень. Іх аснова —
народныя тэксты, на якія пішацца аўтарская музыка. Праграма
«Цар-Агонь» лішні раз пацвердзіла, што ў сэнсе адчування
выканаўцамі прыроднай мелодыкі тэкстаў і іх далейшага
музычнага ўвасаблення музыкі трыа дэманструюць найвышэйшы
пілатаж.
|